Εξατάσεις εμβρύου

Μάθαμε ότι είμαστε έγκυοι!!!
Άντε με το καλό να περάσουν 9 μήνες μέχρι να έρθει η ώρα να πιάσουμε το μωρό στα χέρια μας!!!

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει η γυναίκα, είναι ένα τεστ εγκυμοσύνης!!
Βγήκε θετικό;;; άντε με το καλό!!!
Το επόμενο βήμα είναι να κάνει εξέταση αίματος και να δει την Β χοριακή.
Στην Β χοριακή, βλέπουμε την 'ορμόνη της εγκυμοσύνης'! Όσο πιο υψηλή είναι η τιμή της,
τόσο πιο προχωρημένη εγκυμοσύνη έχουμε!
Μετά κλείνουμε ραντεβού με τον γυναικολόγο, και κάνουμε τον πρώτο υπέρηχοοοοο!
Συνήθως στον δεύτερο υπέρηχο ακούμε την καρδιά του εμβρύου!
Συνεχίζουμε με τις απαραίτητες εξετάσεις αίματος, την αυχενική διαφάνεια, τους υπερήχους για να βλέπουμε ότι όλα πάνε καλά στο μωρό...
Και πιστεύω ότι γύρω στον 5ο-6ο μήνα (δεν έχουμε φτάσει ακόμα εκεί), αρχίζουμε να σκεφτόμαστε σε ποιο μαιευτήριο θα γίνει η γέννα!

Αυτά εν ολίγοις! Τώρα όσο αφορά τις τιμές;;; Αυτό είναι ένα άλλο θέμα! Πάνε ανάλογα με τον γιατρό που εμπιστευόμαστε!

Τι είναι η αυχενική διαφάνεια;


Η αυχενική διαφάνεια είναι η παρουσία (συγκέντρωση) υποδόριου υγρού
πίσω από τον αυχένα του εμβρύου κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου της
εγκυμοσύνης.
Η ποσότητα του υγρού που υπάρχει σε αυτό το σημείο ποικίλει μεταξύ
των εμβρύων και η αυξημένη ποσότητά του σε συνδυασμό με κάποια άλλα
υπερηχογραφικά ευρήματα αποτελεί σημαντικό δείκτη για αύξηση της
πιθανότητας το έμβρυο να παρουσιάζει κάποια χρωμοσωματική (π.χ. σύνδρομο
Down, τρισωμία 18, τρισωμία 13) ή άλλη ανωμαλία.
Η αυξημένη ποσότητα αυτού του υγρού δε σημαίνει απαραίτητα, ότι το
έμβρυο δεν είναι υγιές, αποτελεί όμως σημαντική ένδειξη για περαιτέρω
έλεγχο, έτσι ώστε να διασφαλιστεί μια ομαλή και υγιής εγκυμοσύνη, με
όσες δυνατότητες προσφέρουν τα σύγχρονα μέσα της Εμβρυομητρικής
Ιατρικής.
Πότε γίνεται το υπερηχογράφημα της αυχενικής διαφάνειας;


Το υπερηχογράφημα του Α΄ τριμήνου, γίνεται από την 11η εβδομάδα έως
την 13η+6 εβδομάδα και όταν υπερηχογραφικά το μήκος του εμβρύου είναι
μεταξύ 45 με 84 χιλιοστά.
Ποια είναι τα οφέλη του υπερηχογραφήματος;


Με αυτό το υπερηχογράφημα γίνεται:

• Η επιβεβαίωση της εγκυμοσύνης.
  
• Ο προσδιορισμός με ακρίβεια της ηλικίας της εγκυμοσύνης.
  
• Ο προσδιορισμός του αριθμού των εμβρύων που κυοφορούνται.
  
• Ο καθορισμός χοριονικότητας των πολύδυμων κυήσεων.
  
• Η διάγνωση σοβαρών ανωμαλιών στο έμβρυο.
  
• Ο υπολογισμός των πιθανοτήτων για το σύνδρομο Down και άλλες χρωμοσωματικές ανωμαλίες.
  

Συνθήκες και τρόπος εξέτασης


Η εξέταση αυτή πρέπει να γίνεται από κατάλληλα εκπαιδευμένους και
εξειδικευμένους γιατρούς σε εξειδικευμένα κέντρα ή ιατρεία προγεννητικού
ελέγχου. Αποτελεί την πιο σημαντική εξέταση από τα υπερηχογραφήματα του
προγεννητικού ελέγχου και συνδυάζεται με βιοχημικό έλεγχο για μέτρηση
των τιμών δύο ορμονών, της β-hCG και της PAPP-A στο μητρικό αίμα. Η
διάρκεια του υπερηχογραφήματος εξαρτάται από τη θέση του εμβρύου, το
σωματικό δείκτη της μητέρας και από τις τοπικές συνθήκες που μπορεί να
δυσχεραίνουν την απεικόνιση. Η εξέταση συνήθως γίνεται διακοιλιακά και
κάποιες φορές μπορεί να είναι αναγκαίο να γίνει διακολπικό
υπερηχογράφημα.
Η θέση στην οποία πρέπει να βρίσκεται το έμβρυο, για να ληφθούν
αξιόπιστες μετρήσεις αυχενικής διαφάνειας, είναι ανάσκελα με το κεφάλι
σε ουδέτερη θέση, δηλαδή να μην είναι σε κάμψη ή σε έκταση, ώστε να
ληφθεί το προφίλ του προσώπου ακριβώς στη μέση οβελιαία τομή (στο κέντρο
δηλαδή) και να μην εφάπτεται πουθενά στο τοίχωμα της μήτρας (βλ.
εικόνα).
Η μέτρηση της αυχενικής διαφάνειας λαμβάνεται αρκετές φορές και
καταγράφεται η μέγιστη μέτρηση που έχει ληφθεί υπό τις παραπάνω
συνθήκες.
Η εξέταση ολοκληρώνεται με τη μέτρηση της ροής του αίματος στις
μητριαίες αρτηρίες της μητέρας, για να προβλεφθεί η πιθανότητα α) η
μητέρα να εμφανίσει υπέρταση στην εγκυμοσύνη και β) να παρατηρηθεί
ελαττωμένη ενδομήτρια ανάπτυξη στο έμβρυο. Οι δύο προαναφερθείσες
παράμετροι θα επαναξιολογηθούν και στο Β΄ τρίμηνο της εγκυμοσύνης
(αναλυτικό υπερηχογράφημα).
Όταν οι συνθήκες είναι ιδανικές, το υπερηχογράφημα διαρκεί περίπου
30-45 λεπτά. Εάν το έμβρυο δε βρίσκεται στην κατάλληλη θέση, μπορεί να
ζητηθεί από την έγκυο να βήξει μερικές φορές ή ο γιατρός να κουνήσει
ελαφρά τα κοιλιακά τοιχώματα της εγκύου, ώστε να αλλάξει θέση το έμβρυο.
Εάν χρειαστεί, μπορεί να ζητηθεί από το γιατρό να γίνει κάποιο
διάλειμμα, μέχρι να επιτευχθεί η κατάλληλη θέση του εμβρύου. Η εξέταση
αυτή απαιτεί αρκετή υπομονή από τους γονείς και θα πρέπει να δίνεται ο
απαιτούμενος χρόνος για να μελετηθεί με προσοχή το έμβρυο.


Τι μελετάται στο υπερηχογράφημα αυτό;


Οι πληροφορίες που συγκεντρώνονται από την εξέταση και στις οποίες
στηρίζεται η εξαγωγή του αποτελέσματος της πιθανότητας για τρισωμία 21
(σύνδρομο Down), τρισωμία 18 (σύνδρομο Edwards) και 13 (σύνδρομο Patau),
που έχει η κάθε έγκυος είναι:

• Το πάχος της αυχενικής διαφάνειας.
  
• To υπερηχογραφικά ορατό ή μη ορατό ρινικό οστό.
  
• Η καρδιακή συχνότητα.
  
• Η ροή του αίματος στην τριγλώχινα βαλβίδα της καρδιάς του εμβρύου.
  
• Η ροή του αίματος στο φλεβώδη πόρο (αγγείο) στο ήπαρ του εμβρύου.
  
• Η παρουσία ή μη παρουσία ανατομικών ανωμαλιών στο έμβρυο.
  
• Η ηλικία και το ιατρικό ιστορικό της μητέρας.
  
• Τα επίπεδα δύο ορμονών (PAPP-A και β-hCG) που αποτελούν τους
  βιοχημικούς δείκτες του Α΄ τριμήνου και τα οποία προκύπτουν από λήψη
  δείγματος αίματος της μητέρας.
  

Πώς προκύπτει το τελικό αποτέλεσμα της εξέτασης;


Τα αποτελέσματα των μετρήσεων που προκύπτουν υπερηχογραφικά, δίνουν
μια πρώτη στατιστική πιθανότητα για το αν υπάρχει στο έμβρυο κάποια
ανωμαλία, η οποία όμως δεν είναι και η τελική πιθανότητα. Θα πρέπει να
συνυπολογιστούν και οι τιμές των ορμονών από το βιοχημικό έλεγχο
(ορμόνες β-hCG και PAPP-A).
Αφού ληφθούν τα αποτελέσματα των βιοχημικών εξετάσεων, αυτά
προσαρμόζονται στην προϋπάρχουσα στατιστική πιθανότητα (του
υπερηχογραφήματος) και εξάγονται τα τελικά αποτελέσματα, δηλαδή η
συνδυασμένη στατιστική πιθανότητα που έχει το έμβρυο στο Α΄ τρίμηνο να
έχει σύνδρομο Down ή άλλες χρωμοσωματικές ανωμαλίες, όπως είναι η
τρισωμία 18 (σύνδρομο Edwards) και η τρισωμία 13 (σύνδρομο Patau).
Ο συνδυασμός όλων αυτών των πληροφοριών που προκύπτουν υπερηχογραφικά
και αιματολογικά, γίνεται από ειδικό λογισμικό πρόγραμμα που διαθέτουν
τα εξειδικευμένα κέντρα προγεννητικού ελέγχου.
Πότε θεωρείται, ότι τα αποτελέσματα είναι θετικά ή αρνητικά για περαιτέρω έλεγχο;


Με την εξαγωγή της τελικής συνδυασμένης στατιστικής πιθανότητας θα
γίνει πληροφόρηση και αξιολόγηση των αποτελεσμάτων από το γιατρό που
εκτελεί το υπερηχογράφημα προς τους γονείς, αλλά και το θεράποντα ιατρό
τους, έτσι ώστε να ενημερωθούν για το αν υπάρχει αυξημένη ή ελαττωμένη
πιθανότητα στο έμβρυο για τις τρισωμίες 21, 18 και 13. Κατόπιν, ανάλογα
με τα αποτελέσματα, τους προσφέρεται ή όχι η επιλογή ενός επεμβατικού
διαγνωστικού ελέγχου για τη μελέτη των χρωμοσωμάτων του εμβρύου.
Όταν η συνδυασμένη στατιστική πιθανότητα για κάποια από τις παραπάνω
τρισωμίες είναι πάνω από 1/300 (π.χ. 1/250), τότε η εξέταση “διαλέγει”
να προσφερθεί στο ζευγάρι μια επεμβατική διαγνωστική μέθοδος.
Ο επεμβατικός διαγνωστικός έλεγχος που προσφέρεται στο A΄ τρίμηνο
είναι η βιοψία χοριακών λαχνών του πλακούντα ή βιοψία τροφοβλάστης
(CVS). Ακόμη και αν οι γονείς αποφασίσουν να μην προχωρήσουν σε
περαιτέρω επεμβατικό έλεγχο, συστήνεται να κάνουν το υπερηχογράφημα του
Β΄ τριμήνου (αναλυτικό υπερηχογράφημα).

Πηγή: yeskid.gr

Πηγή: ivf-embryo.gr

Υπερηχογράφημα Β' Επιπέδου

Το υπερηχογράφημα αυτό καλό είναι να εκτελείται σε ηλικία κυήσεως
20-23 εβδομάδων.
Ο κύριος σκοπός του είναι ο λεπτομερής έλεγχος της
εμβρυικής ανατομίας.


Αλλα πλεονεκτήματα του είναι:

• Η αποκάλυψη ανατομικών δεικτών που αυξάνουν τον κίνδυνο για χρωμοσωμιακές ανωμαλίες.
  
• Ο έλεγχος της ομαλής ενδομήτριας ανάπτυξης.
  
• Ο προσδιορισμός της θέσης του πλακούντα.
  
• Η εκτίμηση του όγκου του αμνιακού υγρού.
  
• Η πρώιμη ανίχνευση συνδρόμου υποκλοπής σε δίδυμες μονοχοριακές κυήσεις.
  
• Ο λεπτομερής έλεγχος της καρδιάς των εμβρύων των οποίων η αυχενική διαφάνεια βρέθηκε αυξημένη στο α ' τρίμηνο.
  
• Η εκτίμηση της ροής των μητριαίων αγγείων και η κατάταξη της κύησης
  σε υψηλού κινδύνου (επί παθολογικών ροών) για εμφάνιση Υπολειπόμενης
  ενδομήτριας ανάπτυξης ή προεκλαμψίας ,πράγμα που απαιτεί την
  εντατικότερη παρακολούθηση της εγκυμοσύνης.
  

Πρέπει να γνωρίζετε ότι με αυτό το υπερηχογράφημα ανιχνεύονται πολλές
συγγενείς ανατομικές ανωμαλίες του εμβρύου αλλά όχι όλες. Αυτό σημαίνει
στην πράξη ότι ένα φυσιολογικό υπερηχογράφημα β' επιπέδου μειώνει
σημαντικά τον κίνδυνο να έχει το έμβρυο κάποια σοβαρή συγγενή ανωμαλία
χωρίς όμως να τον εξαλείφει. Ακόμα και στα πιο έμπειρα χέρια είναι
δυνατόν να διαφύγουν ανωμαλίες είτε γιατί αυτές δεν ήσαν ορατές κατά τον
χρόνο εκτέλεσης του υπερηχογραφήματος β' επιπέδου, είτε γιατί η φύση
τους είναι τέτοια ώστε να είναι εξαιρετικά δυσδιάγνωστες ,είτε γιατί για
αντικειμενικούς λόγους (π.χ. παχύσαρκη έγκυος,(κακήεμβρυική θέση κ.α)
κατέστη μη δυνατή η διάγνωσή τους.
Εάν στο υπερηχογράφημα βρεθεί κάποια ανωμαλία η ενημέρωση του
ζευγαριού γίνεται από τον εκτελέσαντα την εξέταση εξειδικευμένο ιατρό σε
συνεwόηση με τον θεράποντα ιατρό. Είναι δυνατόν το υπερηχογράφημα να
χρειαστεί να επαναληφθεί μετά πάροδο ολίγου χρόνου και από ομάδα
εξειδικευμένων ιατρών και να απαιτηθεί και η συμβολή άλλων ειδικοτήτων
(π.χ. γενετιστή, παιδοκαρδιολόγου, νεογνολόγου, παιδοχειρουργού κ.α).



Κατωτέρω παρατίθεται ένας ενδεικτικός πίνακας συγγενών ανωμαλιών και η
πιθανότητα αυτές οι ανωμαλίες να διαγνωσθούν με το υπερηχογράφημα β'
επιπέδου:

Ανωμαλία	Επεξήγηση	Πιθανότητα Διάγνωσης από u/s Β' Επιπέδου
Σοβαρές ανωμαλίες των άκρων	Απουσία οστών ή εξαιρετικά κοντά άκρα	90%
Δισχιδής ράχη	Ανοιχτός σπονδυλικός σωλήνας	90%
Ανεγκεφαλία	Απουσία των οστών του κρανίου	99%
Υδροκεφαλία	Αυξημένη ποσότητα εγκεφαλονωτιαίου υγρού στον εγκέφαλο	60%
Σοβαρές καρδιακές παθήσεις		25-50%
Διαφραγματοκήλη	Έλλειμμα μυός που χωρίζει τον θώρακα από την κοιλιά	60%
Εξώμφαλος-Γαστρόσχιση	Ελλείμματα προσθίου κοιλιακού τοιχώματος	90%
Μείζονα προβλήματα από τους νεφρούς	Απουσία νεφρών ή ανώμαλοι νεφροί	85%
Εγκεφαλική παράλυση	Σπαστικότητα	Δεν διαγιγνώσκεται
Αυτισμός
Σύνδρομο DOWN		Περίπου 40%

Η αμνιοπαρακέντηση παρέχει γενετικές πληροφορίες για το έμβρυο – όπως και πληροφορίες για την υγεία του και το πώς αναπτύσσεται – μέσω της αφαίρεσης ενός μικρού δείγματος αμνιακού υγρού. Μια βελόνα εισέρχεται μέσα από το κοιλιακό τείχος, το τείχος της μήτρας και τον αμνιακό σάκο ώστε να αφαιρεθεί υγρό το οποίο περιέχει κύτταρα που έχουν από το έμβρυο. Αυτά τα κύτταρα έπειτα καλλιεργούνται και αναλύονται. Η αμνιοπαρακέντηση μπορεί να εκτελεστεί κατά τη διάρκεια είτε του δεύτερου ή του τρίτου τριμήνου, ανάλογα με τον λόγο για τον οποίο γίνεται.


Η αμνιοπαρακέντηση για γενετική διάγνωση εκτελείται συνήθως μεταξύ των 15 και 18 εβδομάδων κύησης.

Ποιος χρειάζεται να κάνει το τεστ και για ποιο λόγο.

Η αμνιοπαρακέντηση είναι το πιο ακριβές τεστ διαθέσιμο για την ανίχνευση διαφόρων γενετικών ανωμαλιών, και συγκεκριμένων γενετικών ασθενειών. Όλες οι έγκυες γυναίκες ηλικίας 35 χρονών και άνω κάνουν αμνιοπαρακέντηση, γιατί αντιμετωπίζουν έναν υψηλό κίνδυνο να κάνουν ένα παιδί με χρωμοσωματικές ανωμαλίες όπως το σύνδρομο Down. Αυτό το τεστ γίνεται επίσης αν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό γενετικών ασθενειών ή χρωμοσωματικών ανωμαλιών, ή αν ο υπέρηχός σας, το AFP ή τα multiple marker screening τεστ έχουν αποκαλύψει ύποπτα αποτελέσματα. Η αμνιοπαρακέντηση επίσης αποκαλύπτει και το φύλλο του μωρού, αν και ποτέ δεν γίνεται μόνο για αυτό το λόγο (και ο γιατρός σας μπορεί να το κρατήσει μυστικό αν δεν θέλετε να το μάθετε).

Αυτό το τεστ θεωρείται γενικά ασφαλές. Μπορεί να οδηγήσει σε αποβολή σε 1 στις 200 ή 1 στις 400 γυναίκες. Για να καθορίσει ο γιατρός σας αν θα πρέπει να κάνετε αμνιοπαρακέντηση, υπολογίζει το ρίσκο της αποβολής σε σύγκριση με τον κίνδυνο για μια γυναίκα της ηλικίας σας να κάνει ένα παιδί με χρωμοσωματικές ανωμαλίες.

Δεν προτιμούν όλες οι γυναίκες να κάνουν αυτό το τεστ. Αν είστε σίγουρη ότι δεν θα τερματίσετε την εγκυμοσύνη σας για κανέναν λόγο, ή αν δεν θέλετε να ξέρετε εκ των προτέρων ότι το μωρό σας μπορεί να έχει ειδικές ανάγκες, θα πρέπει να συζητήσετε με τον γιατρό σας. Εκείνος θα σας βοηθήσει να αποφασίσετε αν αξίζει να κάνετε αμνιοπαρακέντηση.

Τι ακριβώς περιλαμβάνει.

Αρκετές ώρες πριν την αμνιοπαρακέντηση, η γυναίκα θα πρέπει να πίνει αρκετά υγρά, ώστε να εξασφαλίσει μια επαρκή ποσότητα αμνιακού υγρού κατά την διαδικασία. Το τεστ δεν προϋποθέτει γεμάτη ουροδόχο κύστη. Το πρώτο βήμα του τεστ είναι ένας υπέρηχος, που χρησιμοποιείται για να καθοριστεί η ηλικία του εμβρύου, ώστε να διασφαλιστεί ότι είστε τουλάχιστον 14 εβδομάδων έγκυος (το να κάνετε το τεστ νωρίτερα μπορεί να προκαλέσει ζημιά στο μωρό), η θέση του, η θέση του πλακούντα, ο καρδιακός παλμός του εμβρύου, όπως και ο αριθμός των εμβρύων. Έπειτα ένα αντιβακτηριακό ιωδιούχο διάλυμα απλώνεται στην κοιλιακή χώρα. Ο γιατρός, χρησιμοποιώντας τον ultrasound transducer, ώστε να φανεί η θέση του μωρού, εισχωρεί μια μακριά, στενή βελόνα από το κοιλιακό σας τείχος, και μέσα στη μήτρα σας.

Έχοντας την εικόνα από τον υπέρηχο, ο γιατρός καθοδηγείται και αφαιρεί ακριβώς 18 με 30 ml αμνιακού υγρού (1, 1,5 με 3 κουταλιές της σούπας), το οποίο είναι το υγρό που περιβάλλει το μωρό και περιέχει κάποια από τα κύτταρά του. Έπειτα, αφαιρείται η βελόνα και το δείγμα στέλνεται στο εργαστήριο για ανάλυση. Τα εμβρυϊκά κύτταρα καλλιεργούνται και αναπτύσσονται στο εργαστήριο, και μετά τα χρωμοσώματα αναλύονται για τυχόν ανωμαλίες. Τα ζευγάρια που είναι φορείς γενετικών ανωμαλιών όπως το Tay – Sachs ή κυστική ίνωση, θα λάβουν μια πιο συγκεκριμένη ανάλυση του αμνιακού δείγματος.

Η διαδικασία κρατάει περίπου 2 λεπτά και το σώμα σας αναπληρώνει το αμνιακό υγρό μέσα σε 12 ώρες μετά τη διαδικασία. Συνήθως οι γυναίκες αισθάνονται την παρακέντηση από τη βελόνα σαν μια αίσθηση πίεσης, συνήθως όταν αφαιρείται το υγρό. Ο φόβος της βελόνας μπορεί να κάνει τη διαδικασία να φαίνεται πιο επίπονη από ότι πραγματικά είναι. Μετά τη διαδικασία, οι γυναίκες μπορεί να βιώσουν ήπιας μορφής κράμπες, πόνο στην πλάτη, ή δυσφορία γύρω από την περιοχή όπου εισήχθη η ένεση. Καλέστε αμέσως τον γιατρό σας αν αναπτύξετε αιμορραγία, διαρροή υγρών ή πυρετό.

Ενδείξεις για την αμνιοπαρακέντηση του δεύτερου τριμήνου περιλαμβάνουν:

Μητρική ηλικία (από 35 χρονών και άνω).
Προηγούμενο παιδί ή στενό μέλος της οικογένειας με χρωμοσωματική ανωμαλία (για παράδειγμα Trisomy 13, 14, 15, 17, 18, 21, 22, Turner, και Cri du Chat σύνδρομο).
Η μητέρα είναι φορέας κάποιας X – linked ασθένειας (όπως αιμοφιλία, μυϊκή δυστροφία Duchenne).
Οικογενειακό ιστορικό ή το προηγούμενο παιδί να έχει γεννηθεί με νευρική tube defect.
Ανεβασμένα επίπεδα της μητρικής serum alpha-fetoprotein (MSAFP).
Γονείς που είναι γνωστό ότι είναι φορείς συγκεκριμένων αυτοχρωμοσωματικών υπολειπόμενα κληρονομικών ασθενειών (για παράδειγμα Tay-Sachs disease, Sickle cell trait).
Τρεις ή παραπάνω αυτόβουλες spontaneous εκτρώσεις.
Maternal Rh sensitization (hemolytic disease).

Πότε είναι διαθέσιμα τα αποτελέσματα και πώς ερμηνεύονται.

Ίσως το πιο δύσκολο σημείο του να κάνετε αμνιοπαρακέντηση είναι η αναμονή των αποτελεσμάτων, που μπορεί να πάρει μέχρι και δυο εβδομάδες. Η αμνιοπαρακέντηση είναι κατά 99% ακριβής για την ανίχνευση του συνδρόμου Down και περίπου κατά 90% ακριβής για την ανίχνευση άλλων χρωμοσωματικών ανωμαλιών και spina bifida. Αν τα αποτελέσματα του εργαστηρίου εμφανίσουν κάποιο πρόβλημα, θα λάβετε συμβουλές από το γιατρό σας και από έναν ειδικό στη γενετική. Κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι υπερβολικά δύσκολες για μέλλοντες γονείς, που μπορεί να αντιμετωπίσουν βασανιστικές αποφάσεις σε ένα σχετικά όψιμο στάδιο της εγκυμοσύνης. Για αυτό το λόγο, πολλοί γιατροί στρέφονται στο chorionic villus sampling (CVS), ένα παρόμοιο τεστ που μπορεί να γίνει στο πρώτο τρίμηνο. Και οι ιατρικοί ερευνητές αναπτύσσουν διαγνωστικές εξετάσεις αίματος και προηγμένους υπέρηχους, που παρέχουν πιο νωρίς τα αποτελέσματα και που μπορεί μια μέρα να αντικαταστήσουν τελείως την αμνιοπαρακέντηση.

Κίνδυνοι σχετικοί με την αμνιοπαρακέντηση:

Υπάρχει ελάχιστος κίνδυνος βλάβης στο έμβρυο, στον πλακούντα ή στον ομφάλιο λώρο.
Λιγότερο από 0.6 % απώλεια του εμβρύου.
Μπορεί να χρειαστεί παρακέντηση και σε δεύτερο σημείο αν ο γιατρός δεν καταφέρει να συλλέξει αρκετό υγρό.
Αιμορραγία από διάτρηση του πλακούντα ή των αγγείων του ομφάλιου λώρου.
Οι γονείς θα πρέπει να γνωρίζουν ότι υπάρχει μια πιθανότητα 3% σοβαρών γενετικών ανωμαλιών τις οποίες δεν μπορεί να ανιχνεύσει η αμνιοπαρακέντηση.

Τα πλεονεκτήματα της αμνιοπαρακέντησης.

Είναι απλή και ασφαλής μέθοδος που εξακριβώνει την κατάσταση του εμβρύου.
Μπορεί να διεξαχθεί στο γραφείο του γιατρού σας.
Σχετικά ανώδυνη και σύντομη διαδικασία.
Οι επιπλοκές είναι σπάνιες.

Πηγή: http://www.kalogirou.info/modules.php?name=News&file=article&sid=14

Υπερηχογράφημα καρδιάς εμβρύου

Είναι ένα πολύ αναλυτικό υπερηχογράφημα στο οποίο ελέγχεται η
ανατομία και η λειτουργία της καρδιάς του εμβρύου καθώς και οι ροές του
αίματος στην καρδιά και στα μεγάλα αγγεία. Γίνεται από παιδο-καρδιολόγο
με εξειδίκευση στον προγεννητικό έλεγχο. Συνήθως συνιστάται στις
περιπτώσεις με οικογενειακό ιστορικό καρδιακών ανωμαλιών, σε μητέρες με
συγκεκριμένα προβλήματα υγείας (όπως ο σακχαρώδης διαβήτης) και σε
κυήσεις στις οποίες υπάρχει υποψία ανωμαλίας από το συνήθη έλεγχο.
Το υπερηχογράφημα αυτό γίνεται συνήθως μετά τις 18 εβδομάδες αν και
τα τελευταία χρόνια καταβάλλεται προσπάθεια να γίνεται ό έλεγχος
νωρίτερα.



Πηγή: www.leto.gr

Στον 6ο με 7ο μήνα,
θα ζητηθεί από τον γιατρό να γίνουν κάποιες αιματολογικές εξετάσεις:

Καμπύλη ζαχάρου
Γενική αίματος
Γενική ούρων

και βέβαια, ότι άλλο χρειάζεται ανάλογα με την κατάσταση.

Νομίζω ότι έχει έρθει η ώρα, αν δεν έχουμε αποφασίσει ακόμα σε πιο μαιευτήριο θα γεννήσουμε
να αρχίζουμε να κατασταλάζουμε σιγά σιγά!

Στον 8ο μήνα υπάρχει άλλη μία σημαντική εξέταση, που είναι το Doppler!

Με αυτή την εξέταση εκτιμάται η ποσότητα αίματος που μεταφέρεται στη
μήτρα, τον πλακούντα, το λώρο και το κεφάλι του μωρού. Ελέγχεται αν το
μωρό αισθάνεται δυσφορία ή παρουσιάζει έλλειψη ανάπτυξης! Αν τα
αποτελέσματα είναι φυσιολογικά, τότε ο μαιευτήρας αφήνει την εγκυμοσύνη
να εξελιχθεί κοντά στις 40 εβδομάδες. Αν, όμως, παρουσιαστούν
προβλήματα, τότε ίσως αποφασίσει να πάρει πρόωρα το μωρό, γιατί
ενδεχομένως μπορεί να κινδυνεύει και η ζωή του…
Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να γίνεται η συγκεκριμένη εξέταση!




Πηγή: greekmoms.blogspot.com

Θρομβοφιλία και εγκυμοσύνη


Η θρομβοφιλία απασχολεί
πολλές μέλλουσες μητέρες διότι είναι
ένα νόσημα που μπορεί να προκαλέσει
τόσο σοβαρές επιπλοκές στην εγκυμοσύνη,
ώστε να τερματιστεί η κύηση.

Τι είναι η θρομβοφιλία;

Η θρομβοφιλία είναι
μία αυξημένη τάση του αίματος για πήξη.
Όταν το αίμα πήζει, δημιουργούνται
θρόμβοι, οι οποίοι θεωρούνται επικίνδυνοι,
αφού μπορούν να φράξουν μερικώς ή ολικώς
ένα αιμοφόρο αγγείο. Ο θρόμβος, επίσης,
ανάλογα με το μέγεθός του και το σημείο
που σχηματίζεται, μπορεί να προκαλέσει
δυσκολία στην αναπνοή, πόνο στο στήθος,
σοκ ή ακόμη και καρδιακή ανακοπή.
Η
θρομβοφιλία δεν είναι μια σπάνια νόσος,
εφόσον εμφανίζεται σε 1 στους 15 ανθρώπους,
ενώ από μοριακές αναλύσεις αποδείχτηκε
πως από θρομβοφιλία πάσχει 1 στους 7
Έλληνες.

Η θρομβοφιλία μπορεί να
είναι κληρονομική (διαγιγνώσκεται
εύκολα), αλλά και επίκτητη, καθώς μπορεί
να προκύψει από διάφορες καταστάσεις
(διαβήτης, καρκίνος, παχυσαρκία, έμφραγμα
μυοκαρδίου, ακινησία, εγκυμοσύνη).

Η
παρουσία θρομβοφιλίας πολλαπλασιάζει
τους κινδύνους φλεβικής θρόμβωσης,
αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου,
καρδιακού επεισοδίου και επιπλοκών της
κύησης (αποκόλληση πλακούντα, τοξιναιμία,
διάχυτη ενδαγγειακή πήξη, πρώιμες
αποβολές, ενδομήτριος θάνατος, προωρότητα,
ελλειποβαρή νεογνά) από 10 έως 100 φορές,
ανάλογα με τον τύπο θρομβοφιλίας και
τους εξωτερικούς επιβαρυντικούς
παράγοντες (υπέρβαρο, κύηση, λήψη ορμονών,
κάπνισμα, ακινησία).

Η θρομβοφιλία κατά
την εγκυμοσύνη μπορεί να θεωρηθεί
επικίνδυνη, καθώς προκαλεί διάφορες
άλλες σοβαρές επιπλοκές: από την
αποκόλληση του πλακούντα, τον ενδομήτριο
θάνατο, την πρόωρη γέννηση ή ακόμη και
την αποβολή μέχρι την γέννηση νεογνών
με ελλειπές βάρος.

Αυτό δε σημαίνει ότι
όταν σε μία γυναίκα διαγνωστεί θρομβοφιλία
κατά την εγκυμοσύνη της, θα έχει
προβληματική κύηση ή θα χάσει το μωρό
της. Η θρομβοφιλία εντοπίζεται με μια
εξέταση και ανάλογα με τα αποτελέσματα
αναλαμβάνει ο αιματολόγος να χορηγήσει
στην έγκυο διάφορες ουσίες που μειώνουν
την πηκτικότητα του αίματος. Ενώ υπάρχουν
και αντιπηκτικά χάπια, στην περίπτωση
της εγκυμοσύνης, αυτά απαγορεύονται
γιατί προκαλούν βλάβες στο έμβρυο.

Οι εξετάσεις θρομβοφιλίας
είναι:

Παράγοντας V (Leiden)
Προθρομβίνη (G20210A)
MTHFR (C677T)
Γονοτύπωση του APOE
PAI-1(-675 4G/5G)
GPla (C807T)

Πηγή: www.embryoland.gr

Κατατοπιστικότατος!

Καρδιοτοκογραφία [NST (Non Stress Test)]

Eίναι η ταυτόχρονη καταμέτρηση και απεικόνιση των παλμών του εμβρύου και
της συσπαστικότητας της μήτρας της μέλλουσας μητέρας. Αποτελεί
αναπόσπαστο τμήμα της παρακολούθησης του τρίτου τρίμηνου της κύησης. Με
τον καρδιοτοκογράφο έχουμε την δυνατότητα να ελέγξουμε όχι μόνο τη
συχνότητα των εμβρυϊκών παλμών, αλλά και να εξετάσουμε τη μεταβολή τους
σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Με τον τρόπο αυτό γνωρίζουμε αν το
έμβρυο βρίσκεται σε καλή κατάσταση, ελέγχουμε την οξυγόνωση του
εγκεφάλου και την ισορροπία του νευρικού συστήματος. Ο καρδιοτοκογράφος
αποτελεί λοιπόν απαραίτητο στοιχείο του εξοπλισμού σε ένα σύγχρονο
Μαιευτικό-Γυναικολογικό ιατρείο.
Πηγή:http://www.ivf-greece.info/index.php/el/pregnancy/pregnancy/76-ctg-nst

Με αυτά και με αυτά...
σε κάμποσες μέρες, (αν όχι τώρα), είστε έτοιμοι να πιάσετε το μωράκι σας στα χέρια σας!!!
Άντε με το καλό!!!

υ.γ.: Οι παραπάνω εξετάσεις, δεν είναι ανάγκη να γίνουν όλες. (Ανάλογα με την κατάσταση). Υπάρχει περίπτωση να γίνουν οι βασικές, ή να γίνουν κι άλλες πιο εξειδικευμένες.

Σας εύχομαι να φτάσετε στον τοκετό, με όσο το δυνατόν λιγότερο κόπο και... λιγότερο χρήμα!
Άλλωστε... μόλις γεννηθεί το μωρό, ξεχνιούνται ΌΛΑ!!!