Μικροατυχήματα μωρού. (Τι μας έτυχε; Πως το αντιμετωπίσαμε;)

... Ξέρεις τώρα...
έβαλε το δάχτυλο του στο μάτι του,
έγδαρε το πρόσωπό του με τα νύχια του,
χτύπησε το κεφάλι του στο κόκκαλο του ώμου μας,
μπουσουλώντας, χτύπησε το κεφάλι του ή το χέρι του,
το πιάσαμε λίγο άγαρμπα,... κτλ... κτλ...

Το δικό μου το έβαλα πρώτο πρώτο!!!
Πωω πωω!!! εκεί που καθόταν ήσυχη ήσυχη, κάνει μια με το δάχτυλο της...
μέσα στο μάτι! κλάααμαααααα!!!!!! πρώτη φορά την άκουσα να κλαίει έτσι!
Σπάραξε η καρδιά μου! Ευτυχώς η γυναίκα μου ήταν πιο ψύχραιμη εκείνη τη στιγμή,
γιατί εγώ ήμουν έτοιμος να πάρω τον παιδίατρο,
να του πω να έρθει να δει το μάτι της!(ήταν και αργά).
Παίδες... θέλει πάρα πολύ προσοχή και πάρα πολύ ψυχραιμία!
Από αυτά που συζητώ με φίλους και γνωστούς,
νομίζω ότι εμείς είμαστε πιο αγχοτικοί και πιο φοβητσιάρηδες από τις γυναίκες!